Hayvanları öldürmek, insan hayatına değer vermeyen bir zihniyetin ürünü olabilir mi? Bir canlının hayatına son vermek, ister insan olsun ister hayvan, aslında aynı köklerden beslenen bir şiddet kültürünün parçasıdır. Bu yüzden, bir hayvanı katletmenin, bir insanı katletmekle aynı olduğunu düşünmek abartı değildir.
İnsanlık tarihine baktığımızda, şiddetin adım adım yayılışına tanık oluruz. Toplumlar önce doğayı, hayvanları sömürmeye başladı. Doğa üzerindeki hakimiyet, adeta bir güç gösterisine dönüştü. Bununla birlikte, hayvanları öldürme, onlara zarar verme, bir anlamda insanlara da zarar verme yolunda ilk adım oldu. Hayvana yönelik şiddeti normalleştiren bir toplum, bir noktada insanlara yönelik şiddeti de meşrulaştırmaya başlar.
Bir hayvanın hayatını sonlandırmak, sadece onun fiziksel varlığına değil, o canlının yaşama hakkına da yapılan bir saldırıdır. Hayvanlar da tıpkı insanlar gibi acı çeker, korkar ve hayatta kalma içgüdüsüne sahiptir. Hayvanların yaşamları, insanlarınkinden daha az değerli değildir. Onlar da bu dünyanın birer sakinidir ve yaşama hakları bizimkilerle eşittir. Onları katletmek, aslında doğrudan insanlık onuruna yapılan bir saldırıdır.
Felsefi olarak bakıldığında, insan ve hayvan arasındaki sınırlar da aslında düşündüğümüz kadar net değildir. Bizler, hayvanlar aleminin bir parçasıyız ve onlarla aynı gezegeni paylaşıyoruz. Bir köpeğin, bir kedinin ya da bir kuşun yaşama hakkı, bizlerin haklarından bağımsız düşünülemez. Etik bir bakış açısıyla, hayvanları öldürmek, insanların da yaşam hakkına dolaylı olarak zarar verir.
Çoğu insan, hayvanları öldürmenin sıradan bir şey olduğunu düşünüyor. Bunun büyük kısmı, toplumun hayvanları nesneleştirme kültüründen kaynaklanıyor. Hayvanlar, et ya da ürün kaynağı olarak görülüyor, birer birey olarak değil. Bu zihniyet, onların yaşamını değersizleştiriyor. Ancak her canlının bir var olma hakkı vardır ve bu hak, asla göz ardı edilmemelidir.
Hayvanları öldürmenin meşrulaştırılması, insanlara yönelik şiddetin de bir alt yapısını oluşturur. Çünkü bir canlının hayatına son vermek, empatiden yoksun bir eylemdir. Hayvana zarar veren, onu öldüren bir kişi, aynı acımasızlığı insana da yöneltebilir. Tarihte, seri katillerin ya da şiddet yanlılarının çoğunun çocukluk ya da gençlik dönemlerinde hayvanlara eziyet ettikleri biliniyor. Bu durum, hayvana yönelik şiddetin insanlara yönelme potansiyelini açıkça gösteriyor.
Sonuç olarak, bir hayvanı katletmekle bir insanı katletmek arasında derin bir bağlantı vardır. Her iki eylem de yaşamın değerini göz ardı eden, şiddeti meşrulaştıran bir düşüncenin ürünü olabilir. Hayvan haklarına saygı duymak, insan haklarına da saygı duymanın ön koşuludur. Çünkü her canlının yaşam hakkı vardır, ve bu hak, biz insanların keyfine bırakılmayacak kadar değerlidir.
News
